15 فوریه 2023- دیابت نوع 1، دیگر بیماری افراد لاغر نیست. محققان در یک مطالعه ی جدید دریافتند که نرخ اضافه وزن یا چاقی در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1 به اندازه ی بزرگسالان بدون دیابت است. علاوه بر این، تنها نیمی از این بیماران توصیه های سبک زندگی را از پزشکان دریافت کردند یا درگیر اصلاح سبک زندگی برای مدیریت وزن خود بودند.

محققان دریافتند که 62 درصد از بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1 در یک نمونه ملی از ایالات متحده تحت تأثیر اضافه وزن یا چاقی قرار دارند، در حالی که 64 درصد افراد بدون دیابت و 86 درصد از بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2، دچار اضافه وزن یا چاقی هستند.

این یافته ها که در تاریخ 13 فوریه در یک نامه تحقیقاتی در Annals of Internal Medicine به صورت آنلاین منتشر گردید، این تصور را که افراد مبتلا به دیابت نوع 1 تمایل به اضافه وزن ندارند، رد می کند. تصور می‌شود که این مطالعه اولین مطالعه‌ای باشد که شیوع چاقی را در بین آمریکاییان مبتلا به دیابت نوع 1 با استفاده از یک نمونه سراسری مبتنی بر جمعیت - در این مورد، نزدیک به 130000 نفر با و بدون دیابت تخمین زده است.

محققان همچنین دریافتند که نیمی از بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1 که دارای اضافه وزن یا چاقی بودند، توصیه‌های سبک زندگی را از ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی خود دریافت کردند یا درگیر مداخلات سبک زندگی برای کنترل وزن خود شدند. نویسندگان بر این باورند که توصیه ی کمتر به این افراد برای کاهش وزن یا تغییرات سبک زندگی، احتمالاً به این دلیل است که انسولین مورد نیاز برای درمان دیابت نوع 1 در صورت همراه شدن با ورزش شدید یا کاهش شدید کالری دریافتی، خطر کاهش خطرناک سطح قند خون (هیپوگلایسمی) را به همراه دارد.

مایکل فانگ، نویسنده اول این مطالعه، و استادیار گروه اپیدمیولوژی دانشگاه بلومبرگ، گفت: فقدان شواهدی برای روش های ایمن و مؤثر کنترل وزن مبتنی بر رژیم غذایی و ورزش در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 ممکن است پزشکان را از توصیه چنین روش هایی باز دارد. آزمایش‌های بالینی بزرگی بر روی بیماران دیابت نوع 2 انجام شده است تا دستورالعمل‌هایی برای مدیریت وزن مبتنی بر رژیم غذایی و ورزش تدوین گردد، و ما اکنون به چنین مطالعاتی برای بیماران دیابت نوع 1 نیاز داریم.

برخلاف دیابت نوع 2، که در افراد مسن و افراد دارای اضافه وزن یا چاق شایع است، دیابت نوع 1، یک بیماری خود ایمنی است که اغلب در دوران کودکی ایجاد می شود اما در بزرگسالان نیز رخ می دهد. دیابت نوع 1، زمانی ایجاد می شود که سیستم ایمنی فرد به اشتباه به سلول های پانکراس که انسولین تولید می کنند، حمله کرده و آنها را از بین می برد،- انسولین هورمونی ضروری برای جذب گلوکز از خون توسط سلول ها است. افراد مبتلا به دیابت نوع 1 دیگر نمی توانند سطح کافی انسولین را به تنهایی تولید کنند و در عوض باید به پمپ انسولین یا تزریق دستی انسولین متکی باشند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها تخمین می زند که 1.6 میلیون بزرگسال 20 ساله یا بالاتر با دیابت نوع 1 زندگی می کنند و از انسولین استفاده می کنند.

حتی در افرادی که دیابت ندارند، اضافه وزن خطر طیف گسترده ای از بیماری های جدی، از حملات قلبی و سکته مغزی گرفته تا سرطان های خاص، را افزایش می دهد. اما بیماران مبتلا به دیابت نوع 1، ممکن است با خطرات بیشتری روبرو شوند. به عنوان مثال، چاقی حساسیت بدن را نسبت به انسولین کاهش می دهد، که برای افرادی که به تزریق انسولین متکی هستند، می تواند به معنای دوزهای بالاتر انسولین و/یا پاسخ های کمتر قابل پیش بینی قند خون باشد.

مطالعه ی نرخ اضافه وزن و چاقی در میان افراد مبتلا به دیابت نوع 1 یک حوزه تحقیقاتی نوظهور است. یک مطالعه در سال 2022 از همین گروه از محققان در دانشگاه بلومبرگ، چاقی در دیابت نوع 1 را با خطر بیشتر برای بیماری مزمن کلیوی مرتبط دانست.

در این تحلیل جدید، محققان داده‌های سال‌های 2016 تا 2021 را در مورد 128571 نفر از نظرسنجی مصاحبه ملی سلامت، یک نظرسنجی سالانه سراسری از جمعیت ایالات متحده در مورد موضوعات مرتبط با سلامت، بررسی کردند. یافته اصلی آنها این بود که 34 درصد از بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1 اضافه وزن داشتند، در حالی که 28 درصد چاق بودند که تقریباً مشابه با افراد بدون دیابت( 36 درصد دارای اضافه وزن و 28 درصد چاق) است.

علیرغم نرخ بالای اضافه وزن و چاقی، تنها کمی بیش از نیمی از بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 در گروه دارای اضافه وزن یا چاق، توصیه های پزشکان را برای افزایش فعالیت بدنی یا کاهش مصرف چربی یا کالری کلی، دریافت کردند. نسبت مشابهی نیز توصیه هایی را برای اعمال تغییراتی در شیوه زندگی دریافت کردند.

افراد مبتلا به دیابت نوع 2 گزارش دادند که توصیه هایی برای تغییر سبک زندگی دریافت کرده اند، و چنین تغییراتی را با نرخ های بالاتری انجام داده اند. برای مثال، 60 درصد گزارش دادند که توصیه هایی برای دریافت کالری و/یا چربی کمتر دریافت کرده اند، در حالی که تنها 51 درصد از بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 ، این توصیه ها را دریافت کرده بودند.

نتایج نشان می دهد که افراد مبتلا به دیابت نوع 1 به شدت تحت تاثیر اپیدمی اضافه وزن و چاقی در ایالات متحده قرار دارند، اما به آنها توصیه نمی شود که وزن خود را به اندازه ی افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کنترل کنند.

دکتر الیزابت سلوین، استاد بخش اپیدمیولوژی دانشکده بلومبرگ و نویسنده ارشد این مطالعه، گفت: مطالعه ما این باور اشتباه که افراد مبتلا به دیابت نوع 1 تحت تأثیر اپیدمی چاقی جهانی قرار نمی گیرند، را رد می کند. این یافته‌ها باید زنگ خطری برای رسیدگی اساسی به اپیدمی چاقی در میان افراد مبتلا به دیابت نوع 1 باشد.

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/not-a-disease-of-lean-prevalence-of-obesity-among-type-1-diabetes-patients-same-as-general-population-107103